Rookworst, weer naar de dokter en vakantie!

De laatste keer had ik een rustig opruimdagje, ...en nu heb ik alweer een hele week vakantie! Vorige week hadden we toetsen, ..dus dat zou je ook een beetje als vakantie kunnen beschouwen. Ehm, ..wat heb ik allemaal gedaan? Het is niet zo heel spannend geweest, vooral lekker niets gedaan! Klinkt saai maar op zich ook wel lekker, gewoon niks doen haha..´Moet je daar dan voor naar Ecuador?´,..schijnbaar wel..
Trouwens donderdags en vrijdags slapend doorgebracht met knallende koppijn in bed..Vrijdag tegen de middag ging het wel weer en ben ik met Gabriel, een neef van vrienden van vrienden van mijn ouders (ofzo) een veel te groot en lekker ijsje (laat dat ´je´) er maar af. Was erg gezellig, en zo toch nog een beetje het weekend ingeluid. Die middag was er trouwens nog iets grappigs! Ik had de radio opstaan en toen kwam er een wel heel herkenbaar reclamespotje voorbij. ´La mejor cerveza importada desde Holanda…Grolsch´ .. Tenminste ik geloof dat de stem zijn best deed om het woord ´Grolsch´ uit te spreken .. Het was dan wel geen Bavaria maar stiekem toch wel trots ;)

En toen was het woensdag..Ecuador zou een vriendschappelijke wedstrijd tegen Haïti spelen…Jawel hier in Latacunga! Nou dat kon ik natuurlijk niet voorbij laten gaan. Dus gingen Carolina (mijn Ecuadoriaanse klasgenoot), haar vriend, broertje, Niklas (Duitse klasgenoot), Vicky en ik kaartjes kopen. Ik dacht dat wel even te regelen. Nou die aardige man op straat (ja je kaartjes koop je op straat) dacht slim te zijn door mij kaartjes te verkopen voor 65+ voor de dubbele prijs. Gelukkig had ik het in de gaten, heb ik hem heel lelijk aangekeken en ben bij z´n buurman de kaartjes gaan kopen. Op naar het stadion..daar voor $4 een ´bijna´ echt shirt gekocht van Ecuador..(yea weer een souveniertje) En jawel hoor Ecuador naar de overwinning schreeuwen! Het was dan wel vriendschappelijk maar toch spannend haha..Ik denk trouwens dat het ´stadion´ van Elsendorp nog haast groter is maar de sfeer zat er goed in! In de rust werd er nog een gaaf muziek spektakel met vuurwerk opgevoerd..Uiteindelijk heeft Ecuador met 3-1 gewonnen..Yea!

Die zaterdag kon onze empleada (huishoudster) niet komen werken en of ik kon koken…Nou dat wilde ik wel..Iets Hollands.. Dus de veel te lekkere Unox-rookworst (met dank aan mijn geweldige pakket-vriendinnen..!) de pan in .. aardappelpuree..en rode kool. Met een champignonsoep vooraf. Nou ik zeg niet dat ik een keukenprinsesje ben, maar ik kook(te) regelmatig in Nederland. Nou hier lachen ze me nog steeds uit om mijn kookkunsten!
Vicky wist wel hoe ze bouillon moest maken..nou dat werd dus groen, slap water..En een beetje jammer dat de champignons naar paddenstoelen smaakten..De rode kool was dus ook niet zo ´rood´ als in Nederland…deze werd een beetje paars met wit, en ook deze (na een kilo appels erbij gekookt te hebben, en geen kruidnagels want die hadden we niet) bleef zonder smaak ..
Goed uiteindelijk hebben we dus aardappelpuree met een gebakken ei en rookworst gegeten..Dat is dan volgens YFU zo´n moment waar je van moet leren, waar je je overheen moet zetten, en dat je gewoon om jezelf moet lachen..Goh wat een lol had ik haha..

Die zondag had Antonio, mijn geliefde broertje van 4 zijn sportdag met de crèche. Allemaal heel spannend, allemaal in een lief uniformpje gehesen..Elke groep had zijn Miss Sport..Toch wel schattig van die kleintjes. Helaas werd het voor Antonio iets te spannend toen we het ´stadion´ (gymzaal) inliepen en hij heeft eerst een half uur staan huilen, krijsen, schreeuwen voor hij ook in de rij ging staan. Nou toen werd er dus gevoetbald en gebasketbald. Echt schattig om te zien. Tien van die hummeltjes achter de bal aan, hun longen uit hun lijf rennend (die ondertussen dan alweer aan de andere kant was)..en 20 ouders die hun longen uit hun lijf schreeuwden.. De kindertjes vonden het prachtig, en wij hebben ons ook ziek gelachen..

Over lol gesproken .. vorige week was het 1 april. Hier is dat geen dag dat je iedereen de hele dag voor gek loopt te zetten of wat dan ook. Hier is dat de dag van de provincie Cotopaxi. En dat werd dus gevierd met een parade. Er is namelijk een middelbare school die naar deze dag genoemd is ´Primer de Abril´..Zij hadden dus de optocht georganiseerd. Alle scholen in het mooiste pak gehesen, de bands tevoorschijn gehaald, meiden in veel te korte rokjes en met van die stokjes waar ik de naam niet van bedacht krijg…Behalve mijn school, die hadden gewoon toetsen. Nou die dag koos ik dus voor het ´cultuurhappen´ en ben ik de optocht gaan kijken. Het was niet zo heel speciaal maar toch weer leuk om te zien. Het was trouwens meer een optocht voor jullie, Anneke en Linda. Wij maar denken dat er bij de 4Daagse veel militairen meelopen? Hier was het helemaal niet normaal! Beetje jammer dat meer dan de helft hun hele gezicht geschminkt had in schutkleuren .. dus of er tussen knappe mannen tussen liepen .. vast wel ;)
Hier in Latacunga zijn er trouwens twee jongensscholen die altijd ja in oorlog zijn. En ook deze keer was het weer raak. Tegenover de hoofdtribune hadden beide scholen hele grote vlaggen opgehangen .. vuurwerk .. rookbommen .. wat dan ook. Dus toen de eerste school hun presentatie hadden gehad werd die vlag uitgerold, vuurwerk de lucht in, de ´oorlogskreet´ werd door zo´n 100 jongens uitgeschreeuwd en dat was het dus wel..Nou dat kon de andere school daarna dus ook..Best vet om te zien haha..

Even denken .. donderdags besloten Niklas, Liina en ik (mijn uitwisselingsklasgenootjes) wat cultuur te gaan happen in Saquisilí. Dit is een van de kleinste dorpjes hier in de buurt, maar draagt trots de naam van een van de grootste ´indianenmarkten´. Een ontzettend stom woord, want het lijkt alsof ze er indianen verkopen…nou ze verkopen alles wat je maar kunt bedenken behalve indianen haha. Maar het is dus nog een van de echte authentieke markten die je bezocht móet hebben. Hij is verdeeld over zo´n 8 marktplaatsen, en ze verkopen er echt álles. We hadden om kwart over 6 de bus al gepakt om nog wat mee te krijgen van de dierenmarkt die zijn hoogtepunt rond 6 uur schijnt te hebben. Na een regenachtige nacht scheen de zon gelukkig ´s ochtends dus stonden we daar in het zonnetje in de blubber naar lama´s, schapen, geiten, koeien, varken .. eigenlijk alles wat vier poten heeft te kijken..Echt ontzettend leuk om te zien. En er was dus echt alleen maar, op 3 blonde toeristen na, typische bevolking .. Na de dierenmarkt (waar een koe ongeveer 80 dollar kost..) gingen we naar het volgende plein. Daar werd vis verkocht, zohee wat een stank! Lekker in het zonnetje, vis op tafel..goed dat hadden we dus snel bekeken. Daarna kwam de huis, tuin en keukenafdeling..Dat plein was meer een Blokkerversie, er werd echt alles verkocht. Emmers, hekken, tafels, schoenen (met een beetje geluk vind je twee schoenen die op elkaar lijken), kleren, speelgoed..werkelijk alles!
En toen, jawel…Cuy! Oftewel cavia..! Een gepiep en gekrijs van de arme beestjes, maar hier is dat net zo normaal als een varkenshaasje in Nederland. Heel typisch trouwens dat hier alleen maar vrouwen waren die de beesies verkocht en kochten..Er werden trouwens ook ontzettend veel en grote konijnen verkocht..kippen..ganzen..eigenlijk alles.. Echt heerlijk primitief allemaal, geweldig! Daarna kwamen we bij het eetgedeelte aan, een soort van groot openluchtrestaurant waar wederom werkelijk alles naar binnen gewerkt werd..Niklas en ik dachten zelfs een hondenkop te zien liggen, maar dat weten we nog steeds niet zeker haha..En op het laatste plein was alleen maar meel, maïs, rijst, allemaal van die producten te koop. En uiteindelijk kwam ook het toeristische gedeelte nog aan bod. Ontzettend veel mooie stoffen, souvenirs, oorbellen, je kunt het zo gek niet verzinnen..Helaas hadden we die dag niet zo veel geld bij, en het is prijsgunstiger als we een keertje teruggaan met een Ecuadoriaan(se)..dat scheelt toch al gauw de helft van de prijs!
In ieder geval een heel leuke ochtend gehad! Op zo´n momenten voel je je weer echt helemaal toerist in een heel ander land. Ik woon hier nu alweer meer dan 7 maanden en ik sta er niet altijd bij stil dat ik eigenlijk al die tijd ´op vakantie´ ben..maar na zo´n ochtend besef je maar weer al te goed dat Ecuador toch net wat anders is dan Nederland..

Heb ik jullie trouwens al verteld van mijn uitdaging die op het programma staat? Gabriel heeft me namelijk uitgenodigd (of misschien beter gezegd uitgedaagd) om de Cotopaxi te beklimmen..Dat heb je toch al gedaan? Klopt, maar deze keer gaan we tot aan de krater! Althans, dat is waar we aan gaan beginnen! Hij gaat met zijn vader en wat vrienden eind mei, begin juni de uitdaging aan,..en of ik mee wil! En of ik dat wil! Dus ben nu wat meer aan het trainen om enigszins omhoog te kunnen haha. Afgelopen zaterdag ben ik met hem, zijn vader en moeder nog een keer naar de Cotopaxi gegaan om te kijken hoe we er voor staan. Nou toen ik in januari met de familie omhoog ging deden we daar bijna 2 uur over..nu waren we in 45 minuten boven! Het zicht was super slecht en de sneeuw lag echt tot heel laag. Moesten we vorige keer na de eerste rusthut nog zo´n 15 minuten omhoog, nu lag de sneeuw al in de ´oprit´ voor de auto´s. Ik had dus geen idee hoe ver het nog was, en voor we het wisten stonden we bij de ´refugio´. Echt dat ging best makkelijk..Dus stiekem wel wat vertrouwen, al stelt dat kleine stukje niets voor tegenover een klim van 8 uur! In de hut, waar we veel te lekkere warme chocolademelk gedronken hebben, vertelde een van de vrijwilligers dat het succes van je klim van heel veel dingen afhankelijk is. (Dat vertel ik nu vast, zodat ik straks genoeg smoezen heb als het me niet gaat lukken haha..) Het klimaat, je lichamelijke conditie, je mentale conditie, de rest van de groep,..vanalles! Die man is al 20x naar boven gegaan,en het is hem nog nooit gelukt! Maar hij vertelde ook over ´buitenlanders´ die een week in Ecuador zijn, amper gewend aan het hoogteverschil en zo naar boven wandelen..We zullen zien! Dat dus tegen het eind van mei .. aah spannend! Maar als het me gaat lukken, sta ik dus wel op bijna 6000 meter hoogte..! We doen dit trouwens niet zomaar, we gaan met een georganiseerde tour anders is het echt levensgevaarlijk. Je gaat de eerste dag naar de eerste refugio (dat kleine stukje)..Dan ga je nog een half uur verderop om te oefenen met je materiaal wat mee naar boven gesjouwd moet worden…klimijzers, sneeuwschoenen, bijlen ik weet niet precies wat er allemaal in mijn rugzakkie gaat haha. Dan om 19u gaat de lamp uit en wordt er geslapen, want om 0:00 gaat de wekker alweer. Om 1:00 s nachts wordt er namelijk aan de klim begonnen die zo´n 8 uur gaat duren. Je gaat met een flinke groep want per 2 deelnemers is er één gids..Voor de veiligheid..En dan..met zonsopkomst moeten we een heel eind bovenaan staan…Geweldig toch! :D Ik heb er echt super super super veel zin in, al ben ik ergens ook heel erg bang..Maar als het me niet lukt, heb ik het in ieder geval geprobeerd! Toch weer net wat anders dan de 4Daagse of de Kennedymars maar als het me lukt, staat ie toch gaaf in het rijtje van ´wandeltochten´ haha..

Goed na de voorbereidingsklim gingen we daarna nog lekker eten op een hele gave locatie. Namelijk een ´hacienda´, dit is zeg maar een heel oude soort van boerderijdorp. Het is een hoofdgebouw (met nu het restaurant, receptie, bar) en daar omheen allemaal hutjes waar vroeger het personeel sliep (en nu dus de toeristen). Een van de chicste (hoe schrijf je dat) plekken waar ik tot nu toe gegeten heb hier in Ecuador..echt prachtig..

´s Middags werd Dina trouwens geopereerd! Ze liep namelijk al een paar jaar met een gebroken neus rond, en kon maar door één neusgat ademhalen. Ze wilde dat dus al een hele tijd laten reparen, en deze zaterdag was het dus zover..Dat ging trouwens echt heel typisch op z´n ´Ecuadors´. Paty kende namelijk iemand die weer bevriend was met een dokter die bevriend is met de plastische chirurg. En dus kon er wel iets geregeld worden, en dezelfde dag nog lag Dina in het ziekenhuis. Geen afspraak, geen voorbereiding met de anesthesist..niks. Om 23u s avonds(!) werd ze dan eindelijk geopereerd. Haar hele gezicht is nu bont en blauw, maar het lijkt er goed uit te gaan zien haha. Maar wel weer heel typisch, dat via-via, en daar kon dus ook nog een korting uitgesleept worden..want de verzekering betaald niets mee aan zo´n operatie. Sterker nog, mijn zusjes zijn niet eens verzekerd! Maar dat is hier heel normaal..
Die avond werd ik trouwens nog verast door een leuk telefoontje vanuit Nederland haha..Geloof dat de brunch van oma wel heel gezellig was geworden…Een half uur met een gezellige Stefan, Wies en halfbroer Bart aan de telefoon gehangen te hebben..Altijd weer leuk haha..!
Die avond verder niets meer gedaan omdat mijn ouders natuurlijk in het ziekenhuis waren bij Dina.

En toen was het alweer zondag..! Omdat Dina er natuurlijk als een kasplantje bij lag stond er niets op het programma. Maar Vicky en ik hadden wel zin, om zoals iedere zondag, basketbal te gaan spelen. Dus besloten we tegen 16u de bus te pakken richting het basketbalveld. Toen we zo´n 10 minuutjes gespeeld hadden begon mijn gezicht ineens te kriebelen…ik snapte er niets van. Die jeuk werd erger en erger, m´n ogen begonnen zeer te doen,..en voor ik het wist was de huid van mijn gezicht helemaal rood, met soort van flinke muggenbulten, mijn ogen opgezet, mijn oren 3x zo dik en het begon steeds verder uit te lopen over mijn hele lijf. Vicky en ik hebben het op een sprintje gezet richting de eerste beste kliniek. En daar vertelde de dokter me dat het ´gewoon´ een reactie was op iets wat ik gegeten had, of misschien iets in de lucht, of misschien was ik geprikt door iets…Dat misschien stelt je dan wel gerust ja haha…Goed na een injectie in mijn bil (auw dat heeft nog 2 dagen zeer gedaan!) en een uurtje wachten was het weer weggetrokken. We hebben nog steeds geen idee wat het geweest is,..maar goed..
Zo maak je nog eens iets mee zullen we maar zeggen!

Nou ja dit was mijn up-date weer vanuit Ecuador! De afgelopen tijd was niet zo heel spannend maar als je dan zo alles opschrijft maak je toch weer vanalles bij. En daar komt bij dat iedere dag ook al verveel je je af en toe rot, toch wel speciaal is…
Wat heb ik nog op het programma staan? Deze zondag gaat mijn sportschool een wandeltocht maken naar de Ilinizas..een natuurpark met een helelele grote berg haha..Hopelijk gaat het lukken om daar mee mee te gaan..Dan is de vakantie alweer voorbij en zitten we alweer halverwege april! En 17 april ga ik naar een concert van Mana! Een Mexicaanse popgroep, heel er gaaf..! En mijn neef heeft kaartjes gekocht, yea! Dus dat belooft een hele gave avond te worden..
En verder..tsja zullen we wel weer zien wat er allemaal gaat gebeuren! Je weet maar nooit hier haha..!

Tot de volgende keer maar weer! Pas allemaal goed op jezelf, dat ik er niets van hoor..dan zal ik proberen om de volgende keer een verhaaltje te plaatsen zonder een keer naar een kliniek geweest te zijn haha…

Heel veel liefs!