Op verzoek van mamsie,..

Ik kreeg een min of meer dringend berichtje van mams .. ´Wanneer zet je nou weer foto´s online!´...
Nou moet ik zeggen dat mijn update-gemiddelde best wel hoog is als ik andere sites zie..
Maar met alle liefde en plezier gooi ik nog wat fotos op het internet van wat ik hier uitgespookt heb.

Het is dus een allegaartje van fotos..
Nog eentje van moederdag, met mijn familie.
En daarna ben ik, op 1 juni, naar Riobamba gegaan met mijn YFUvrienden. We gingen namelijk de (onder toeristen) beroemde treinreis naar de ´Nariz del Diablo´. We wilden dit al veel eerder doen maar door de slechte ´winter´ (ze noemen het winter maar heb geen sneeuw gezien ;)) met veel te veel regen was het traject voor ene groot deel vernield. Maar goed zaterdag in de namiddag op de bus naar Riobamba, en daar gezellig met z´n allen samengekomen. Een hotelletje gezocht, wat ook nog een leuk verhaal is. We zochten een simpel, goedkoop hotel, nou denk je dat je in het centrum dus de hoogste prijzen en beste hotels hebt, omdat iedereen in het centrum wil zitten. Ik was al een paar keer in Riobamba geweest en in een winkeltje, met veel te veel leuke rommeltjes kennen ze me ondertussen al. En hun wisten ons een hotel te zeggen om de hoek. We gingen kijken, en het simpelste e oudste hotel wat ik ooit gezien heb..precies wat we wilden, en dat voor $4 voor een nacht! Dat betekent dus een deur zonder klink, maar met hangslot, alleen maar 4 bedden, geen kastjes, niks, een gedeelde badkamer, zonder wcbril of wcpapier, en alleen maar koud water om te douchen haha..Goed wij blij, weer een nieuwe ervaring haha!
Daarna lekker wezen stappen, en s ochtends om 5:45 stonden we allemaal ´fris´ op de trein te wachten. Het eerst stuk was echter in bus omdat dat deel nog steeds kapot is. De heenweg heb ik weinig gezien omdat ik mijn ogen amper open kon houden, maar de terugweg zag ik dat het gebied echt heel mooi is, dat is het echte Andes-hooggebergte. Moet geweldig zijn omdat met trein te doen, maar helaas zaten we in de bus. Toen kwamen we aan in Alausi, jaa de trein! Het was maar een wagon, en de heenreis gingen we lekker knus binnen zitten om de terugrus bovenop het dak te kunnen zitten! Het viel een beetje tegen want het stuk met de trein was maar 30 minuten, maar wel heel mooi. En het heet dus ´Nariz del Diablo´ omdat er een berg is die te stijl is om recht omhoog te gaan, en dus gaat de trein zigzaggend omhoog. Je gaat dus vooruit, achteruit, vooruit, achteruit, en zo een keer of 5 en dan ben je boven..
Goed de reisgidsen hadden het allemaal iets spannender meegemaakt dan wij, maar het was toch weer leuk!

Een week later gingen we met mijn tante (met man en kinderen) en oma naar Ibarra. Een stad in het noorden. Eerst zijn we naar een natuurlijk-spa geweest. Water met een temperatuur vn 45"C uit een vulkaan. Was echt heerlijk, al zag het er toch een beetje nagemaakt uit in de zwembaden maar het was wel heerlijk! Na we uitgebadderd waren zijn we door een vallei gereden, wat een beetje wegheeft van de kust want het klimaat is echt heel lekker zacht. Niet om te zweten maar wel goed warm. En toen besloot mijn familie dat ik hét geboortedorp van PSV-speler Mendez moest leren kennen! Een van de armste dorpjes die ik gezien heb hier, en alle inwoners zijn negers het resultaat van het slaventijdperk. En daar was dus het trapveldje van Mendez. Toen ik uitstapte had ik meteen allerlei kindjes om me heen, zeker toen mijn moeder zei dat ik de buurvrouw ben van Mendez haha.
Het dorpje is een vruchtbare kweekvijver van voetballers, verschillende succesvolle voetballers (nacionaal en internacionaal) zijn daar geboren. En dan zie je ineens tussen alle arme kindjes een dikke vet Ford rijden, wat de vader was van een van de voetballers. En tussen alle hutjes die bijna in elkaar vallen van ellende wordt een huis van drie verdiepingen gebouwd, waarschijnlijk met geld uit de voetbalbusiness. Ik had pech want ze zeiden me dat ik Mendez op een dag na mis gelopen was! Beetje jammer,..!
En toen gingen we dus nog naar een zus van mijn oma, waarvoor we de hele trip naar Ibarra gemaakt hadden (4 uur in de auto). Heb de stad niet echt goed leren kennen want het was al 20:00 s avonds maar goed. Ben er geweest!

Verder ben ik gister, weer een weekje verder, naar een feest van uitwisselingsstudenten in Ambato geweest..ook weer leuk..!
En dan begint het echte aftellen nu toch echt..! Over drie weekjes sta ik op dit moment op Nederlandse bodem..
Het is voor mij haast niet voor te stellen, maar heb er stiekem toch wel weer zin in!
Ik beloof dat er nog een berichtje komt voor ik op het vliegtuig stap!

Heel veel liefs!
En mams, tevreden? ;)